Wirtualne miasto

Rachel

Rachel po chwili wróciła stawiając herbatę na stoliku.
-Widzisz juz cie polubila. Odrazu zasnela- powiedziala i przejela corke kladac ja spowrotem w lezaczku.

Julia

- Lubie dzieci. Tylko nie wiem czy ja jestem na tyle dojrzała aby mieć własne.

Rachel

-Hm... Wiem ze to nie wypada ale ile masz lat?

Julia

- 22 lata ... Wiem że to już nie tak mało, ale ja nadl czuje się trochę jak dziecko. A ty?

Rachel

Rachel usmiechnela sie.
-A ja 20- powiedziała nie kryjąc usmiechu- Nie sadzisz ze to malo?

Julia

- Nie wiem, to ty musisz czuć to w sobie, że jesteś na tyle dojrzała aby miec dzieci, rodzine ... ja nie jestem pewna czy jestem na to gotowa.

Rachel

-A mi ludzie mowia "jestes za mloda odpusc sobie" a ja wierze ze moja corka bedzie miala ze mna dobrze

Julia

- No i tak trzymaj! Też tak bym chciała ...

Rachel

-No to juz zalezy od ciebie czy bedziesz wierzyc w swoje mozliwosci i w sama siebie czy nie- usmiechnela sie.

Julia

- No wiem, ale ja jakoś tak nie potrafie.

OOC: Wracam za 10 minut Wink

Rachel

Rachel zajrzała do Rosy. Spała.
-Zobaczymy jak ja sie bede czuc na chrzscinach. Mike nas zostawił nawet nie mam zamiaru mu o nich wspominac.

Julia

- Jakoś to będzie ... Wszystko trzeba przetrwać. Kiedyś znakdziesz sobie kogoś, taka ładna kobieta jak ty bez faceta, niemożliwe.

Rachel

Rachel westchnęła.
-Wątpie zeby ktos chcial samotna matke- wstala podeszla do diademu, przetarła go z kurzu i wróciła do dziewczyny.

Julia

- Wiesz co, ja już będe leciała ... Mam nadzieję że wpadniesz kiedyś do mnie Wink

Pa! - Dziewczyna pożegnała soę i wyszła.

Rachel

Rachel pożegnała się z dziewczyną. Rosa ani myślała o śnie.
-Co mała? Idziemy na spacerek?- zapytała córki. Miała dość siedzenia w domu. Ubrała Rosę w:

Zapakowała torbe i wsadziła małą do wózeczka porządnie zakrywając ją od deszczu. Wzieła parasolkę i wyszły z domu.