Wirtualne miasto

Sill

Zaproszenie!
Zapraszam Cię na moją parapetówę,
która odbędzie się w sobotę 28 października br.
o godz. 16.00
i trwać będzie, póki nie wyjdzie ostatni gość.
Chociaż większości z was nie znam tojednak pragne was poznać.
Bardzo proszę abyście przyszli.
Jeszcze raz serdecznie zapraszam.
Sill
Sill wsunął kopertę z napisem
Dla Liwii Oh
OOC: jeśli zrobiłem błąd w nazwisku to sorki Razz

Liwia

Liwia włożyła klucz do zamka i pootwierała zaraz wszystkie okna. Nakarmiła kota, nalała świeżej wody do miseczki i zabrała się za sprzątanie.

Liwia

Liwia nie traciła czasu na zastanawianie się, czy Angelina chce ją widzieć. Włożyła szybko dżinsy, bluzkę i sweter, potem w biegu naciągnęła kozaki:

I pobiegła ulicą do sąsiadki.

Liwia

Liwia wróciła z dworu i zamknęła drzwi z podmuchem wiatru, który niemal zbił ozdobną szybkę w futrynie. Zrobiła sobie herbaty, otworzyła jedzenie dla kotki i nakarmiła ją. Przez chwilę pieściła ją po brzuchu a potem usiadła na kanapie czekając, aż woda się zagotuje. Po chwili doszła do wniosku, że jeśli chce jeździć bezpiecznie ze swoim dzieckiem musi wymienić samochód. Przebrała się w fioletowy golf oraz tweedową spódnicę w czarne wzory:

Wzięła papiery w jedną teczkę, zamknęła dom i wyjechała.

Liwia

Liwia wysiadła z nowego samochodu, zamknęła go i otworzyła sobie dom. Ustawiła na nowo łóżeczko i zauważyła, że nie ma przewijaka. Rzuciła torbę do wózka w kąt, butelki włożyła do szafki w kuchni a sama rozsiadła się na sofie.

Keri

Siostry stanęły przed domem. Ottilia popchnęła Keri. Dziewczyna niepewnie nacisnęła dzwonek. Kiedy drzwi się otworzyły, powiedziała:
- Dzień dobry. Nazywam się Keri, a to moja siostra Ottilia. Niedawno się tu wprowadziłam i... Chciałam poznać trochę ludzi... - zacięła się, a nagle przypomniała sobie o cieście - Proszę. Upiekłam też coś do zjedzenia.

Liwia

Liwia spojrzała na dwie dziewczyny i otworzyła drzwi.
- Wejdźcie proszę. - uśmiechnęła się i zaprosiła kobiety do kuchni, po czym usadziła je przy wyspie kuchennej. - Kawy, herbaty?

Keri

- Kawę, jeśli można - uśmiechnęła się przyjaźnie Ottilia.
- Ja też, poproszę - dodała Keri - Piękny dom. Podobają mi się te meble. - powiedziała szczerze.

Liwia

Liwia zaparzyła kawy, postawiła filiżanki przed nowymi znajomymi i postawiła także dzbanek z mlekiem i ciastka.
- Dziękuję, sama wszystko wybierałam. Chciałam żeby ten dom był jak najbardziej podobny do mojego domowego.

Keri

- A skąd pani pochodzi? Bo my mieszkałyśmy w Szwecji. - odezwała się Keri gryząc ciasteczko - A teraz przeprowadziłam sie tutaj.

Liwia

- Ja pochodzę z Seattle. Tam pracowałam, tam się uczyłam, tam zaczynałam karierę lekarza. Potem przyjechałam tu, ściągnęła mnie Angela.

Keri

- Hmm... Seattle - rozmarzyła się Ottilia - Byłam tam kiedyś. Bardzo, bardzo dawno. Miałam wtedy jakieś naście lat - uśmiechnęła się, wspominając - Słuchałam wtedy Nirvany i tak dalej, więc wyjazd do Seattle to było spełnienie moich marzeń.
- Pamiętam, jak tam wyjeżdżałaś! - przypomniała sobie młodsza siostra - Byłaś tam chyba miesiąc...
- Tak, coś koło tego - powiedziała - Podobało mi się tam. Nie wiem, jak tam teraz wygląda i chciałabym zobaczyć. Mimo tego, że moja fascynacja grungem już dawno minęła.

Liwia

- Zapewniam Cię, że niewiele się wtedy zmieniło. Czy byłaś na tym wielkim koncercie w głównej wieży? Do tej pory pamiętam jak wytrzeszczałam oczy żeby zobaczyć artystów!!

Keri

- Niee, niestety nie... Ale byłam na innych koncertach i pamiętam to uczucie. Ale w naszej rodzinie specjalistką od koncertów jest Keri - Ottilia spojrzała na Kerstin - Przez jakiś czas było tak, że chodziła na kilka koncertów tygodniowo.
- Prawda - roześmiała się - Ale to dobre parę lat temu. Teraz się trochę głupio czuję na różnych imprezach. Chyba jestem za stara - stwierdziła żartobliwie.

Liwia

- Ja teraz i w tym stanie raczej nie wyobrażam sobie skakania wśród rozszalałego tłumu!!