Wirtualne miasto

Beatriz

Bea poszła do kuchni. Po kilku minutch wróciła z filiżankami i dzbankiem herbaty. Rozstawiła je przed Jasonem i Marthą i usiadła w fotelu.
- Eee, Martha, pytałaś, gdzie pracuję. W bibliotece, ale chciałbym mieć jakąś lepszą pracę. I studiuję historię.

Fala

- Noo, a ja jestem aktorem. Trzeba się pochwalić, no nie? Very Happy

Fala

OOC: O sorry, to miało iść od Jasona, on jest moim kolegą na realu i właśnie u mnie jest Smile

Jason

OOC: teraz właściwy Very Happy

- Noo, a ja jestem aktorem. Trzeba się pochwalić, no nie?

Beatriz

OOC: o. to fajnie Razz

- Niedawno była premiera jego spektaklu. - dodała Beatriz popijając herbatę.

Jason

- Yhm. No. Mój pierwszy spektakl.

Martha

- Wooow! I jak wrażenia? Na pewno byłeś świetny!

Jason

- No cóż... Miałem trochę tremę, ale reżyser był ze wszystkich dumny. Moim zdaniem popełniłem kilka gaf, ale widownia szalała. - przyznał Jason. - No, nie żebym się chwalił...

Beatriz

Bea uśmiechnęła się do siebie.
- A ty Martha co planujesz robić?

Martha

- Jak byłam mała, to chciałam być koszykarką. Teraz tak myślę, że może trenerką karate... Nie wiem, jakie są wolne posady. - odpowiedziała Martha.

Beatriz

- Czyli lubisz sporty? Ja osobiście za nimi nie przepadam. No prócz pływania i kilku innych uprzyjemniających czas.

Martha

- Ja lubię koszykówkę, piłkę nożną, pływanie, rower i karate. Na inne już nie mam czasu... A wcześniej pracowałam w butiku. To było nudne, liczę teraz na ciekawszą prace.

Beatriz

- Aaaaha... Też lubię rower... Albo raczej lubiłam, bo nie mam roweru, i od dawna nie jeździłam.

Martha

- Noo, właściwie to ja też. Raczej zajmuję się karate. Mam już czarny pas Very Happy

Ale nie musisz się mnie bać. Nooo, chyba, że zranisz Jasona!! To mój ulubiony kuzyn. Jak byliśmy młodsi, to właśnie on uczył mnie zasad piłki nożnej... Dawne czasy.

Jason

- Ty to jeszcze pamiętasz? jakieś 10 lat wstecz... Ale może pogadamy o teraźniejszości, bo Beatriz się nudzi.