Wirtualne miasto

Beatriz

Bea weszła do domu. Była trochę zmęczona, więc padła na kanapę i leżała kilka minut bez ruchu. W końcu rozsądek kazał jej wstać. Udała się do kuchni i ugotowała rosół.

Jason

Jason wszedł do domu. Beatriz zastał w kuchni.
- Zamknij oczy. - powiedział.

Beatriz

Bea zobaczyła Jasona. Zamknęła oczy.

Jason

Jason założył Beatriz srebrny naszyjnik.
- Możesz już otworzyć oczy. - powiedział, całując Beę w policzek.

Beatriz

- Ojeeej! Jaki śliczny! Och, dziękuję ci! - pocałowała go i przytuliła. - Zrobiłam zupę. Jesteś głodny? - zapytała, nalewając zupę do talerzy.

Jason

- Taaa... Po całym dniu pracy. Mam taką nudną robotę! Prawie nikt nie kupuje samochodu!

Beatriz

Beatriz zaniosła talerze na stół. Usiadła i czekała na Jasona.
- Już ci mówiłam żebyś może znalazł inną pracę! Z całą pewnością masz wiele talentów, niekoniecznie musisz się kisić w salonie samochodowym...

Jason

- No ale nie ma nic dla mnie... Co, mam być piekarzem?

Beatriz

- Niekoniecznie... Mnie by zależało, byś został aktorem...
OOC:ja się pochlastam!! mam iść gdziś z rodzicami... :(papa!!

Jason

Jason spojrzał w okno. Obserwował widoki przez jakiś czas. On - aktorem? Zawsze o tym marzył, teraz Bea mówi, że jej na tym zależy.
- Zobaczymy. - mruknął.

Beatriz

Bea spoglądała chwilę na niego.
- Naprawdę? Och, w końcu się przekonałeś!! - dziewczyna zebrała talerze i poszła je zmyć. - Muszę iść popracować nad referatem... Będę w gabinecie u góry, jakby co.
Weszła po schodach i skierowała się do pokoju z komputerem. Usiadła przy nim i zajęła się pisaniem.

Ashley

Ashley podeszła pod dom. Zapukała...

Beatriz

Bea usłyszała pukanie. Zeszła na dół.
- O, cześć Ahs! Dawno cię nie widziałam!

Ashley

- No ja Ciebie też, dlatego wpadłam...

Beatriz

- Fajnie. Wejdź... Możesz się wbić do salonu, a ja przyniosę coś do picia może? Herbatki?