Wirtualne miasto

Ashley

- Tak jestem, czekałam na Ciebie ...

Mike

- Tak? A coś się stało? - zapytał podchodząc do Ash i całując ją na przywitanie.

Ashley

- Nie, ale nudno mi tu bez Ciebie ... - odwzajemniła pocałunek.

Mike

- Ash, powiedziałaś to takim poważnym tonem, że aż się przestraszyłem! - zaśmiał się i przytulił Ashley. - Bardzo ci się nudziło?

Ashley

- Nie, bo niedawno przyszłam ... A co tam w pracy?

Mike

- Jak zwykle... Nudy - uśmiechnął się. - Ale wolę to niż bezczynnie siedzieć w domu. Tak przynajmniej zarabiam.. A u ciebie? Jak cię przyjęli spowrotem w przychodni?

Ashley

- No fajnie, dużo pracy ... A jak mogli przyjąć świetną Ashley? Tylko wspaniale!

Mike

- Mam nadzieję, że wspaniale. Inaczej musiałbym im coś powiedzieć - mrugnął do Ash.

Ashley

- Mnie wszędzie tak witają - zaśmiała się.

Mike

- Dobrze, że z nas dwojga chociaż ciebie chętnie wszędzie widzą - uśmiechnął się. - Nawet nie wiesz, jak miło będzie mieć taką sympatyczną żonę - nie mógł się powstrzymać, żeby nie pocałować Ash jeszcze raz.

Ashley

- No ciesz się że masz taką wspaniałą narzeczoną jak ja - ciągle się śmiała.

Mike

- A żebyś wiedziała, że się cieszę - Mike śmiał się razem z narzeczoną. - Ale to że trafił ci się taki chłopak to już niestety nic nie poradzę - zaśmiał się.

Ashley

- A jaki przystojny ... no ale z mądrością to pomyślimy ... wkońcu dopiero niedwano dotarło do Ciebie jaka jestem świetna! - Ash jeszcze bardziej się zaczęła śmiać.

Mike

- O nie... To wiedziałem już od kiedy cię poznałem, tylko ci tego nie mówiłem - zrobił obrażoną minę, jednak zaraz spogodniał i obserwował śmiejącą się Ash. Na jego twarzy też gościł szeroki uśmiech.

Ashley

- Oj nie obrażaj się ty moje dzieciątko - Ash zaczęła go głaskać jak małe dziecko, nadal się śmiejąc.