Wirtualne miasto

Rachel

Rachel weszła na siłownie. Byly otwarte drzwi na sale do karate ktora byla tuz przed sala jogi. Usmiechnela sie do nowej prowadzacej i poszla do siebie. Nie widziala Bryany. Poszła do młodej dziewczyny siedzącej w informacji.
-Co sie dzieje z Bryaną?
-Odeszła z pracy. Bedziesz miala wiecej roboty.
-Niestety- zawiodła się Rachel i dopiero teraz zobaczyła dzieci czekające na zajęcia. Wpuściła dzieci na sale, przebrała się i rozpoczęła zajęcia

Mike

Mike przyszedł do siłowni. Dosyć dawno tu nie był. Przebrał się i wszedł na salę. Dalej zobaczył Rachel. Miał nadzieję, że jej tu nie spotka. Było mu trochę głupio. Zaczął ćwiczyć, starając się nie patrzeć w jej stronę.

Rachel

Po zakończonych zajęciach Rachel nie patrząc na Mike'a którego wczesniej zauwazyla podeszła do drzwi aby wejsc do pokoju.

Mike

Mike jednak się przełamał.
- Rachel, poczekaj... Nie sądzisz, że powinniśmy pogadać?

Rachel

-Mysle ze nie mamy o czym rozmawiać.

Mike

- Na pewno? Chociażby o Rosie?

Rachel

-Nie wtrącaj do tej sprawy Rosy- mowila jeszcze dosc spokojnym tonem.

Mike

- Nie zapominaj, że to też i moja córka... Chciałbym ją widywać, żeby nie zapomniała swojego ojca..

Rachel

-Prosze bardzo, ale jest sprawa o ktorej ja tez chce porozmawiac. Jednym slowem alimenty.

Mike

- I tylko o tym masz zamiar rozmawiać?

Rachel

-A o czym chcesz wiecej? 70$ miesięcznie starczy. Jestem szczesliwa z Justinem a ty idz do Ash. Pewnie juz na ciebie czeka- powiedziala opryskliwie

Mike

- Rachel... Może wyjaśnilibyśmy sobie coś innego? Wiesz o co mi chodzi... Wiem, już po rozwodzie, ale to nie powód dla którego zawsze mamy być do siebie wrogo nastawieni.

Rachel

-Nie musimy byc wrogami ale nie bedzie jak dawniej rozmawiac mozemy ale nic pozatym

Mike

- Szkoda. Bo ja naprawdę chciałem zgody.

Rachel

-Przeciez powiedzialam jasno. Tez jej chce ale nie licz na nic wiecej.