Wirtualne miasto

Fala

Tutaj możesz poznać dzieje SuperCity. Mamy wiele obrazów przedstawiających Eurydyka XV i jego żonę Marię II, ale też np. historyczne krzesło na którym siedziała Anna VI, gdy umarła. Wstęp do muzeum kosztuje 30$.

VoX

Susanne weszła do muzeum. Rozejrzała się, po czym usiadła za biurkiem. Sięgnęła po leżącą tam książkę "Drzewo genealogiczne Eurydyka XV". Miała nadzieję, że niedługo ktoś sie pojawi. Ponieważ nikt nie przychodził, Sus wyszła. Stwierdziła, że może sobie dać trochę luzu pierwszego dnia.

VoX

Susanne otworzyła muzeum. Powolnym krokiem weszła do swojego miejsca pracy. Julka i Judyta szybko wbiegły i usadowiły się za biurkiem. Judytka zaczęła bawić się swoją lalką, którą dostała poprzedniego dnia, a Julka otworzyła książkę "Złote czasy Eurydyka XV" i próbowała ją czytać. Shell usiadła, a na jej kolanach usadowiła się Judyta. Sięgnęła po książkę, którą przed chwilą odłożyła Julia i zaczęła ją czytać na głos.

Fala

Jess weszła do muzeum. Znała dzieje SuperCity, ale chciała jeszcze raz przenieść się w czasy świetności Eurydyncji. Zauważyła kobietę i dwie dziewczynki, siedzące za biurkiem.
- Dzień dobry. - zaczęła pani burmistrz. - Nazywam się Jessica Green.

VoX

Susanne szybko podniosła głowę.
- Pani burmistrz, prawda? - spytała, trochę wytrącona z równowagi - To zaszczyt poznać. Ja jestem Susanne, a to Judytka i Julcia. Chce pani, żeby panią oprowadzić, pani Green?

Fala

- Mów mi na ty. - uśmiechnęła się Jess, wiedząc skrępowanie nowej znajomej. - Ja znam dzieje Eurydyka... - zmieniła temat. - Ale zawsze interesowała mnie jego córka Felicja.
Poszła w głąb muzeum, a za nią szła Susanne. Zatrzymała się dopiero przy obrazie podpisanym "Felicja III".

VoX

Sus uśmiechnęła się i rozpoczęła swoją opowieść. Dzieje Felicji dobrze znała.
- Urodziła się w małej wiosce. Niechciana, trafiła na dwór królewski. Eurydyk XV przyjął ją do domu i nazwał swoją córką. Gdy Felicja skończyła 14 lat, wyszła za mąż za księcia Zbigniewa VII Podejrzliwego. Jednak nienawidziła go. Ten zaczął podejrzewać, że jego żona ma romans, stąd też przydomek, i dlatego próbował ją zabić. Pewnej nocy zaczaił się z nożem i próbował podciąć jej gardło. Jednak o poranku Felicja obudziła się, cała we krwi. To był naprawdę przerażający widok. Nagle do sypialni wszedł Zbigniew, który myślał, iż księżniczka nie żyje. Śmiał się szyderczo, wypowiadając jej imię. Gdy Felicja uświadomiła sobie, że mąż próbował ją zabić, uciekła z pałacu i wróciła do ojca. Eurydyk umarł niedługo potem, a jego córka była jedną z najlepszych władczyń Eurydyncji. Wyszła za mąż ponownie i urodziła syna Władysława II Wojennego. - powiedziała jednym tchem.

Fala

- Dziękuję za opowieść. - powiedziała Jessica. - Masz talent... A Felicja miała straszne życie. - przyjrzała się uważnie koleżance. - Jakbyście chciały kiedyś wpaść na herbatkę, to mieszkam w zamku na Osiedlu Władz. - spojrzała na zegarek. - No, czas już na mnie. Muszę iść. Pa pa!
I wyszła.
OOC: Ale ty masz wyobraźnię...

VoX

- Przyjdziemy do ciebie niedługo! Na pewno! - zawołała za odchdozącą koleżanką Susanne.
Zauważyła, że zaczęło się ściemniać, więc postanowiła już wyjść. Skinęła na dziewczynki, które od razu poderwały się z krzeseł i wyszły.

VoX · Wysłany: Pią 20:00, 03 Mar 2006 Temat postu:

Susanne wraz z dziewczynkami weszły do muzeum. Spędziły tu całe przedpołudnie. Zwiedzać przychodziło dużo osób, był to koniec wakacji, więc ludzie korzystali z ostatnich dni urlopu. Kiedy Shell zaczęło boleć gardło od ciągłego opowiadania o Eurydyku XV, postanowiła już iść. Oczywiście nie zapomniała o Julce i Judytce.

VoX · Wysłany: Czw 18:31, 09 Mar 2006 Temat postu:

Susanne weszła do muzeum i usiadla za biurkiem. Jacyś zwiedzający mówili o śmierci Daniela.
"Czyżby Daniela Kettle'a?" zasmuciła się Sus, choć nie mogła w to uwierzyć. Z zamyślenia wyrwali ją turyści. I już Shell wesoło opowiadała o Eurydyku XV, jakby udając, że nic się nie stało.

VoX · Wysłany: Sob 15:40, 11 Mar 2006 Temat postu:

Sus wstała i pożegnała ostatnich turystów. Wyszła z muzeum.

Beatriz

Beatriz podjechała pod muzeum. Zapłaciła 30$ i weszła do pierwszej sali. Jak na porządne muzeum przystało, były tu ławki. Siadała więc co chwilę, by zanotować jakąś informację. Po dwóch godzinach wyszła.

Charlie

Charlie wszedł do muzeum. "Ładnie tu" pomyślał. Zapłacił 30$ i poszedł się rozejrzeć. Najbardziej zainteresował go XXwieczny samochód Edwarda VII i obraz Marii Heleny. Pooglądał inne eksponaty i wyszedł

Milly

Milly zauważyła ładny budynek. Postanowiła sprawdzić, co tu jest. Gdy okazało się, że to muzeum, bez zastanowienia zapłaciła 30$ i poszła oglądać obrazy. Po godzinie podziwiania eksponatów wróciła do okienka z biletami.
- Dzień dobry - powiedziała z obcym akcentem - Czy jest możliwość obejrzenia wszystkiego jeszcze raz, ale z przewodnikiem? Niedawno przyjechałam do tego miasta i interesuje mnie jego historia... - jak na typową kobietę miała bardzo dobre maniery, widać to było po jej sposobie mówienia.